به چشمای خودت قسم     دیگه بهت نمی رسم
وصال      تو   خیالیه     وای که دلم چه حالیه
یادت میاد بهارمون     دلای بی قرارمون
قایم شدن تو کوچه ها         دور از نگاه بچه ها
بازیای    عروسکی        آخ که چه حیف شد کودکی
یکم برس باز به خودت     می خوام بیام تولدت
اونوقتا اینجوری نبود     راهت به این دوری نبود
حالا که عاشقت شدم     نیستی دیگه مال خودم
پاییز چه فصل سردیه     عاشقی هم چه دردیه
گم شده باز بادبادکم     تو نمی یای به کمک
میخوام دستاتو بگیرم     تو بمونی من بمیرم
عاشقی هم نوبتیه     آخ که چه بد عادتیه
من نگرانم واسه تو     قبله ی دیگران نشو
اشکم به این زلالیه     دله تو از من خالیه
تو مه عشق تو گمم     هلاگ یه تبسمم
تو شدی مال دیگری     چجور دلت اومد بری
قفلا که بی کلید شدن     چشما به در سفید شدن
چه امتحان خوبیه     دوریت عجب غروبیه
بارون شدیده نازنین     از تو بعیده نازنین
خاطره رو جا نزاری     باز منو تنها نزاری
اونوقتا مهمونت بودم     دنیارو مدیونت بودم
اونوقتا مجنونم بودی     کلی پریشونم بودی
قصه حالا عوض شده     صحبت یک تولده
قلبتو دادی به کسی     یکم برام دلواپسی
ستارمون یادت میاد     دلواپسم خیلی زیاد
فقط تماشا می کنی     بعد عشق و حاشا می کنی
چه لطفی به من میکنی     تکلیفو روشن میکنی
میگی گذشت گذشته ها     چه راحتن فرشته ها
سر به سرم که نزاری     بگو یکم دوسم داری؟
نمی مونی     من می مونم
میری یه روزی     میدونم
اولا مهربون ترن     اونایی که هم سفرن
اشک منم که جاریه     نگه دار یادگاریه
می سپارمت دست خدا     اگه دوسم داشتی بیا

کلمات کلیدی: